Teşbih-i Belig

Usul usul kar yağıyor İstanbul'un üstüme
Gece bembeyaz karın üstünde bir siyah gölge
Ve İstanbul siyah beyaz bir film şeridi bu gece
Kar seyyar,kar göçebe
Kar sefil çadırında şen şakrak bir çingene
Bu çıkmaz sokakta
Bu kaldırımda
Bu lambanın altında
Bu mermer kadar soğuk masada
Kar sadece meze

Kar geceye değmiş bir nazar
Kar sen gibi kış,sen gibi bahar
Kar sonbahar
Evet, kar sonbahar olup yağar
Kar.......sen gibi yağar
Ve kar İstanbul'u her seferinde ayrı notadan yazar

Kar yosun tutmuş bir rüzgar
Sen gibi,deniz gibi tuz kokar
Sen gibi deniz kokar
Hasret kokar
Ve kar hasreti geceye,geceyi ise İstanbul'a saklar

Kar mum alevi gibi titrek
Fitiline muhtaç
Kar..Su kadar şeffaf
Sen kadar saf
Ki ışığın koynunda yıldız gibi parlak
Ve İstanbul kar'a yatak
Şimdi burada gecenin soğukluğu
İstanbul,ben,senin yokluğun
14 Şubat......

Sana buz kesmiş bembeyaz bir İstanbul armağan ediyorum
Şimdi burada sokak lambasının titrek ışığında
Bu çıkmaz sokak kadar
Lamba kadar üşüyorum
Ve seni seviyorum